Bilim insanlarının "doğal gülümseme" yeteneğine sahip canlı deriden bir prototip yaptığı Tokyo Üniversitesi'nden yeni bir gelişmeyle gerçekçi robotlar gerçeğe bir adım daha yakın olabilir. Tokyo Üniversitesi ekibi, canlı hücrelerden laboratuarda yetiştirilen canlı deriyi insansı bir robota bağlamanın iyi bir yolunu bulmayı amaçladı. Kültür derisi olarak da bilinen canlı deri daha önce robotik alanında kullanılmıştı, ancak bir taban katmanına bağlamak için iyi bir mekanizma olmadığından hareketle deforme oluyor ya da hasar görüyordu. Araştırmacıların insan dokularındaki bağlardan esinlenerek geliştirdikleri bağlama yöntemi, derinin gerçekçi bir şekilde hareket etmesini sağlıyor ve bunu bir gülümseme ile gösteriyor.
Tokyo Üniversitesi, bu yeniliğin robotların sadece daha insana benzer bir görünüme değil, aynı zamanda daha iyi hareket kabiliyetine, kendi kendini iyileştirme yeteneklerine ve biyolojik cildin yapabildiği gibi basınç veya titreşimdeki değişiklikleri algılama potansiyeline sahip olmasının yolunu açabileceğini belirtiyor.
"Bu çalışmada, insanlarla aynı yüzey malzemesi ve yapısına sahip bir yüz oluşturarak insan görünümünü bir dereceye kadar taklit etmeyi başardık."
Araştırma ekibinin yöntemi, cildin üst katmanını altındaki derin tabakaya bağlayan ince bağ dokusu bantları olan insan cilt bağlarının biyomimikrisini içeriyordu. Benzer bir etki elde etmek için bir robot yüzünde küçük, V şeklinde kanallar oluşturdular. Ekibin perforasyon olarak adlandırdığı bu kanallar, canlı deriyi üstüne tutturmak için yapışkan bir kolajen jel ile dolduruldu. Ekip, yeniliklerini göstermek için iki prototip oluşturdu. Birincisi, ağızın her iki yanında kas görevi gören ve bağ benzeri bağlantıları çeken aktüatörler içeren iki boyutlu bir robotik yüz. Bunlar robotun, araştırmacıların konuyla ilgili makalelerinde "doğal gülümseme" olarak adlandırdıkları şeyi göstermesini sağlıyor. Robotun yanaklarında hafif bir şişkinlik oluşuyor; bu da silikon kauçuk tabanın altta toplanmasının bir sonucu.
İkinci prototip aktüatörsüz üç boyutlu bir yüz yapısı içeriyor. Bu prototip, ligament tarzı bağlantıların daha karmaşık bir 3D kalıp üzerinde taklit edilebileceğini gösteriyor. Çalışmanın en zorlu yönü, canlı deriyi aynı yüzeye yakın tutarken viskoz kolajen jeli ince deliklere başarılı bir şekilde beslemekti. Artık bu başarılabildiğine göre, canlı deri robotlara bir dizi yeni yetenek kazandırabilir. Takeuchi, bu ilerlemenin cilt yaşlanması, kozmetik ve cerrahi prosedürlerle ilgili araştırmalar için yüz simülasyon cihazları oluşturmak üzere kullanılabileceğini umuyor.
Prototiplerden biri, 3D yüz kalıbına iliştirilmiş canlı deriyi içeriyor
