Geri dönüşümden daha çevreci bir uygulama varsa o da şüphesiz ki ileri dönüşüm. Yaratıcı yeniden kullanım olarak da bilinen ileri dönüşüm, atık ve yan malzemeleri kullanarak yeni ürün elde etme yöntemine verilen isim. Tasarımcı Lucas Muñoz ileri dönüşüm olayını bir ileri seviyeye taşıyor. İspanyol tasarımcı, Madrid’in eski Teatro Espronceda’sını yenilikçi bir restorana dönüştürmek için yıkımdan elde edilen malzemeleri yeniden kullanarak hayata döndürüyor.
Mo de Movimiento için, tasarımcının zanaat ve ekoloji arasında yürüttüğü deneysel bir tasarım projesi demek mümkün. 16 aylık bir süre içerisinde 1.000 metrekarelik proje alanı Muñoz’un hem depolama alanı hem de tasarım atölyesi haline gelmiş. Gerekli yıkım çalışmaları sırasında atık malzemelerin kalitesini test ettiği ve prototiplerle yeniden kullanım potansiyellerini değerlendirdiği bir nevi laboratuvar da diyebiliriz. Yapının kendisinden kalan moloz MO’nun tezgahları için kullanılmış. Espronceda Tiyatro’sundaki eski seyirci oturma alanını kaplayan ahşap kullanılarak Enzo Mari'den ilham alan bir mobilya koleksiyonu tasarlanmış. Aydınlatmalar, eski yapıdan kalan sızdırmaz floresan ampul kutuları ile sağlanmış.
Su tüketimine yönelik tasarım stratejileri arasında yağmur suyu toplama sistemi ve gri suda kullanılmak üzere lavabo suyu yeniden kullanım sistemi de yer alıyor. Tüm tesis boyunca çalışan ısıtma sistemi odun fırınlarından elde ediliyor. Radyatörler ise şantiyede Lucas Muñoz önderliğinde yapılmış. Malzeme teknikleri ve teknolojik stratejiler sayesinde, müdahelenin ekolojik ayak izi geleneksel bir mimari dönüşüme oranla %70’in üzerinde azaltılmış. Restoran sadece ekolojik değerler göz önünde bulundurularak inşa edilen çevre dostu bir yapı olmanın çok ötesinde, bugüne kadar ileri dönüşümle yapılmış en başarılı yapılardan biri olarak da değerlendiriliyor.
Endüstriyel veya atık malzemelerin yenilikçi bir şekilde yeniden kullanımı daha önce bir dizi mobilya geliştiren İspanyol tasarımcı için yerleşik bir uygulama. Mo de Movimiento tasarımında Muñoz’un kariyeri boyunca ustalaştığı farklı teknik ve stratejileri görebilmek mümkün. Kendisini “zanaat gezgini” olarak lanse eden Lucas Muñoz’un tasarım felsefesinde elde olanı en çevreci şekilde en ucuz maliyetle yeniden işlevlendirmek yatıyor. Daha sorumlu bir tüketimle üretim yapmak için “sürdürülebilirlik” terimine daha bütünsel bir bakış açısıyla yaklaşıyor. Üretmek için daha fazla tükettiğimiz bir dünya yerine eldekini değerlendirerek üretim yapmak, sadece Lucas Muñoz’un değil geleceğin tasarım anlayışı olabilir.
