Milano'daki Stazione Centrale, Fransız görsel sanatçı JR'ın (Jean-René) son enstalasyonu La Nascita’ya ev sahipliği yapıyor. Sanatçı çarpıtılmış bir görüntüyü katmanlı, üç boyutlu bir ortama aktararak istasyonun kökenlerini yansıtan farklı optik illüzyonlar yaratıyor. Anıtsal trompe-l'oeil, zaman ve mekân sınırlarını bulanıklaştırarak istasyonun bugünkü ihtişamı ile tarihi arasında bir bağ kuran gerçeküstü bir mimari fantezi oluşturuyor.
La Nascita, Milano'nun ana tren istasyonunun tarihi katmanlarına atıfta bulunuyor. Geçiş dönemi mimarisinin bir kanıtı olan bina, yirmi yıllık inşaatı boyunca değişen İtalya vizyonlarına uyum sağlamak için çok sayıda tasarım revizyonu geçirdi. JR, klasik Roma, eklektik, rasyonalist, art nouveau ve art deco mimarisinin birleşimine mineral oluşumları kusursuz bir şekilde dokuyarak istasyonu başka bir geçişe itiyor. Floransa'daki Palazzo Strozzi'de bulunan La Ferita ve Roma'daki Farnese Sarayı'nda bulunan Punto di Fuga enstalasyonlarında olduğu gibi, istasyonda derin bir yarık açılıyor. Yarığın nereye açıldığı bilinmemekle birlikte, izleyicileri istasyonun cephesinde, salonlarında ve platformlarının altında anılan hem ünlü hem de hüzünlü tarihleri düşünmeye çağırıyor. Piazza'da dağınık mineral oluşumları arasında dolaşırken, gezginler yaşam yolculuğunu ve insanın keşfetme, değiş tokuş etme ve göç etme dürtüsünü düşünmeye davet ediliyor.
"Anıtsal trompe-l'œil, zaman ve mekân sınırlarını bulanıklaştırarak istasyonun bugünkü ihtişamı ile tarihi arasında bir bağ kuran gerçeküstü bir mimari fantezi oluşturuyor."
İstasyonun cephesindeki ana iskeleye ek olarak, JR zemine daha küçük yapılar yapıştırarak yolcuların daha fazla keşfedebileceği bir parça yaratıyor. Eserlerinin düşük etki yaratması konusunda kararlı olan JR'ın bu anıtsal enstalasyonunda kullanılan tüm malzemeler gelecekteki projelerde yeniden kullanılacak ya da eritilerek geri dönüştürülecek.
